Kominem nazywamy magistralę przenoszącą spaliny z urządzenia grzewczego lub w przypadku komina wentylacyjnego- przenoszące zużyte powietrze. W przeszłości do budowy kominów stosowano bardzo różnorodne materiały. Początkowo były to plecionki z wikliny, które następnie oblepiano gliną, następnie konstrukcje budowane były z kamienia, a w późniejszym czasie z cegły. Obecnie materiały stosowane na rynku do budowy kominów to nadal tradycyjna cegła, ale poza nią zastosowanie znalazły również inne tworzywa z ceramiki czy stali kwasoodpornej. W dużej mierze wybór komina uzależniony jest od urządzenia grzewczego, które zostanie zastosowane w danym przypadku. Poniżej przedstawiony został schemat budowy najpopularniejszego komina wykonanego z cegły.
Pierwszym i zarazem jednym z najważniejszych etapów budowy komina z cegły jest wykonanie solidnego fundamentu. Z racji dużej wagi budowa podstawy musi być dokładnie przemyślana a wykonana konstrukcja bardzo wytrzymała. Fundament kominów wykonać możemy z cegły pełnej lub kamieni, najczęściej stosuje się jednak beton zbrojony. Podstawa zazwyczaj wykonywana jest w postaci prostopadłościanu wysokiego na ok. 30 cm. Długość i szerokość musi umożliwiać wystawanie elementu z obrysu o ok. 15 cm. Pamiętać należy również o wykonaniu otuliny zbrojenia głównego o grubości ok. 5 cm w przypadku, gdy konstrukcja wykonana jest z betonu chudego i nie posiada izolacji.
Kolejnym krokiem jest murowanie tzw. trzonu kominowego, polegająca na wznoszeniu konstrukcji komina z cegły. Standardowo do wykonania łączeń pomiędzy poszczególnymi cegłami stosuje się zaprawę cementową. Bardzo ważnym jest, aby pomiędzy połączeniami cegieł zostały wykonane dodatkowo spoiny. Tą czynność wykonuje się ok. 7 dni od budowy trzonu.
Następną czynnością jest odpowiednie przygotowanie powierzchni na przewody i przegrody kominowe. Jak ogólnie wiadomo, instalacja kominowa zbudowana jest z wielu systemów odpowiedzialnych za odprowadzanie z wnętrza dymu spalin czy wentylację. Konstrukcja ta powinna być zatem dopasowana pod ilość przegród w niej zastosowanych. Standardowo przegroda pomiędzy przewodami kominowymi powinna mieć ok. 12 cm (liczone jako pół cegły), lecz w niektórych przypadkach, gdy przegrody prowadzone są po zewnętrznych ścianach budynku czy przez np. nieocieplone poddasze, muszą zostać dodatkowo poszerzone do ok. 25 cm (liczonej jako cegła) lub odpowiednio ocieplone np. wełną mineralną o grubości ok. 5 cm, co daje bardzo zbliżony efekt.
Po wykonaniu poprzednich czynności nadchodzi czas na zwieńczenie konstrukcji komina za pomocą tzw. czapy. Jest ona elementem wykańczającym wylot komina. Osadzana jest na wcześniej przygotowaną papę asfaltową. Konstrukcja najczęściej wykonywana jest z betonu, który dodatkowo wzmacniany jest za pomocą prętów stalowych. Przy jej budowie należy bezwzględnie pamiętać o przygotowaniu otworów wylotowych dla przewodów dymowych i spalinowych.