Drewniane elementy elewacyjne, kojarzone z tanim produktem Polski lat 80-tych, znowu wracają do łask. Wykonane z naturalnego surowca obiekty stały się bardzo popularnym materiałem wykończenia nowoczesnej architektury. Najczęściej wykorzystywanym wariantem zastosowania tytułowego rozwiązania jest łączenie go z białym tynkiem lub marmurem- w myśl zasady współgrania piękna i elegancji z naturą. Mimo niezaprzeczalnego uroku drewna, istnieje obawa niskiej odporności na niekorzystne oddziaływanie warunków atmosferycznych. Niezabezpieczony, narażony na oddziaływanie wysokiej wilgotność materiał stanowi doskonałą pożywkę dla rozwoju grzybów i pleśni, zaś duże nasłonecznienie lub opady mogą skutkować psującymi wygląd całego obiektu odbarwieniami i zmianą struktury podstawowego budulca. Aby zapobiec zniszczeniom konieczne jest właściwe zabezpieczenie drewna poprzez odpowiednio przeprowadzoną impregnację.

Proces konserwacji elementów wykonanych z drewna składa się z kilku etapów. Poniżej przedstawiona zostanie krótka charakterystyka każdego z nich.

Pierwszym etapem są prace przygotowawcze. Określony zostaje wówczas stopień uszkodzenia drewna lub czyhające na obiekt potencjalne zagrożenia. Ocena stanu elewacji daje jasny obraz kierunku kolejnych działań. Ustalone zostaje, czy proces zabezpieczania polegać będzie wyłącznie na powierzchniowej konserwacji czy głębokiej penetracji wraz z wymianą zniszczonych elementów konstrukcji na nowe.

Kolejna czynność to przygotowanie powierzchni konstrukcji pod proces czekającej ją konserwacji. W pierwszej kolejności usuwa się z powierzchni drewna wszelkie wykwity i narośla, powstałe na skutek oddziaływania czynników zewnętrznych. Prace te wykonuje się za pomocą szpachelki, delikatnej szczoty o twardym włosiu, papieru ściernego o niskiej gramaturze lub za pomocą cieczy (w przypadku wody z detergentem czy myjki ciśnieniowej). W przypadku oczyszczania mokrego pamiętać należy, iż konieczne jest odroczenie kolejnych działań do momentu całkowitego wyschnięcia surowca.

Powierzchnia poddana wstępnemu klarowaniu musi zostać następnie gruntownie zeszlifowana. Szlif wykonywany za pomocą papieru o zwiększonej gramaturze wykonujemy do momentu dotarcia do niezainfekowanego drewna.

Ostatnim etapem konserwacji jest nałożenie środków ochronnych przeznaczonych specjalnie do elementów drewnianych. Najczęściej spotykanymi produktami są lakierobejce impregnujące, jak również specjalne preparaty do olejowania. Warto zwrócić uwagę także na środki grzybobójcze- ich oddziaływanie uniemożliwia penetrację drewna przez grzyby w jego głębszych warstwach. Środki te nakładane powinny być jako pierwsze przed zamknięciem powierzchni wybranym środkiem wykończeniowym.

Skutecznym sposobem zabezpieczenia elewacji jest także wybór dobrej jakości materiału oraz korzystanie z usług zaufanego producenta, co umożliwia bogata oferta współczesnego rynku budowlanego, skutkująca idącą w parze z wysoką jakością konkurencyjnością.